Łukasz Wróblewski "Strategie marketingowe w instytucjach kultury"

W latach 70 XX wieku W.Tatarkiewicz sformułował istniejącą do dziś definicję sztuki, mówiącą, że jest to „zbiór świadomych wytworów człowieka powstających w wyniku odtwarzania, tworzenia lub też wyrażania uczuć tylko wtedy, kiedy wytwory te wywołują zachwyt, wzruszenie czy też wstrząs”. Równolegle z tym pojęciem funkcjonuje też kultura, w wielu ujęciach tożsama z „życiem kulturalnym”, czyli „zbiorowym uczestnictwem w publicznych formach upowszechniania kultury”. Będąc konsekwentnym, należy jeszcze obok wyżej wymienionych pojęć przytoczyć kwestię upowszechniania kultury, które to zjawisko jest odnoszone do przedsięwzięć mających na celu zapoznanie jak najszerszego grona odbiorców z wytworami i działaniami artystycznymi oraz pewnymi elementami kultury techniczno- użytkowej.

Tym upowszechnianiem kultury, a raczej sposobami za sprawą których się ich dokonuje, zajmuje się wnikliwie Łukasz Wróblewski. Jego książka, to kolejne już z serii „Marketing bez tajemnic” opracowanie, tym razem dotyczące „Strategii marketingowych w instytucjach kultury”. Adresowana głównie do menadżerów, kadry kierowniczej, urzędników i zarządzających szeroko pojętymi instytucjami związanymi z instytucjami kultury, ale i dziennikarzy, studentów oraz wszystkich zainteresowanych tematem pozycja, to prawdziwe kompendium wiedzy o kształtowaniu strategii marketingowej na rynku upowszechniania dzieł sztuki.

Gwałtowne przemiany organizacyjne, wzrastająca konkurencja oraz świadomość konsumentów na rynku sprawia, że przed zarządzającymi instytucjami zajmującymi się upowszechnianiem kultury, stoi nie lada wyzwanie. Konieczność zmiany strategii z dotychczasowej, produktowej na orientację rynkową, wywołuje sprzeczne emocje, a nawet opór. Tymczasem marketing ewaluował, stając się nie bezwzględnym dążeniem do maksymalizacji zysku, ale koncepcją zarządzania. Tym samym konieczne stało się określenie misji i celów strategicznych, określanie potrzeb rynku docelowego i dostosowanie do nich marketingu-mix, zidentyfikowanie źródeł przewagi konkurencji oraz wykorzystanie wizerunku, jako długotrwałej przewagi konkurencyjnej.

Książka Wróblewskiego podzielona jest na trzy części. Pierwsza stanowiąca wprowadzenie do problematyki marketingu kultury, porusza kwestię kultury i jej podziału, kultury wysokiej, sztuki, upowszechniania kultury i typologii instytucji kultury. W części drugiej zawiera się proces kształtowania strategii marketingowej na rynku upowszechniania dzieł sztuki, począwszy od formułowania i wyboru strategii marketingowych po instrumenty marketingu i ich miejsce w sferze kultury wysokiej oraz narzędzia marketingowe oparte na relacjach z głównymi uczestnikami rynku. Ostatnia, trzecia część książki jest opisem strategii marketingowych w sferze kultury na przykładzie filharmonii. Znajdziemy tu zarówno działania strategiczne, marketingowe, strategie narzędziowe stosowane przez filharmonie, jak i modele strategii marketingowych filharmonii, dotyczące wyspecjalizowanych rynków docelowych.

Tak wszechstronne ujęcie tematu, a jednocześnie poruszenie kwestii praktycznych, ukazujących realia funkcjonowania koncepcji marketingu w sferze kultury, a także problemy związane z wdrożeniem strategii, czynią z książki nieoceniona pomoc dla wszystkich związanych z instytucjami kultury, czy to ludzi nimi kierujących czy też współpracujących. Tym samym „Strategie marketingowe w instytucjach kultury” nie tylko powinny stanąć w bibliotekach w dyrektorskich gabinetach, ale stanowić bodziec do zmian w sferze kultury.

Łukasz Wróblewski "Strategie marketingowe w instytucjach kultury", Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne