Jak się uczymy?

Współczesne realia rynkowe wymagają od nas nieustannego samodoskonalenia. Jak jednak, w natłoku codziennych spraw, znaleźć czas na naukę? Co zrobić, kiedy wielokrotne powtarzanie informacji nie sprawia, że pozostają one w naszej pamięci? Jak się uczyć, by się nauczyć? Wskazówką do odpowiedzi na te pytania może być poznanie swojego stylu przyswajania informacji.

Sposoby przyswajania informacji

Informacje są przez nas przyswajane za pośrednictwem pięciu zmysłów. Cztery z nich – słuch, część wzroku, dotyk i smak działają poprzez pień mózgu, natomiast węch kieruje dane wprost do ciała migdałowatego oraz do nerwów węchowych systemu limbicznego. Oznacza to, że węch dostarcza nam informacji najszybciej ze wszystkich zmysłów. 

Większość ludzi w naturalny sposób faworyzuje jeden zmysł, zaś trzy najbardziej powszechne drogi otrzymywania informacji to oczy, uszy i ciało. Widzimy oraz słyszymy różne rzeczy bądź angażujemy się w nie bezpośrednio poprzez doświadczenie często obejmujące dotyk.

Krótka charakterystyka stylów

Wzrokowcy lubią porządek wokół siebie, pamiętają dobrze kolory i rysunki oraz położenie przedmiotów. Mają problemy z zapamiętaniem nazwisk, tytułów, nazw itp. Często posługują się zwrotami: „ciemno to widzę”, „popatrz, jak łatwo to zrozumieć”, „spójrz, jak pięknie pachnie”. 

Słuchowcy uczą się, słuchając innych, a także samych siebie podczas dyskusji z innymi. Często mają kłopoty z odczytaniem map i geometrią, natomiast dobrze zapamiętują muzykę, dialogi. Często używają sformułowań: „słuchaj, jakie to ciekawe”, „posłuchaj jakie to dobre”. 

Dotykowcy/czuciowcy są osobami refleksyjnymi, wrażliwymi i spokojnymi. Uczą się poprzez dotyk, doznając wrażeń na powierzchni skóry, używając rąk i palców, wiążąc to, czego się uczą, ze zmysłem dotyku i emocjami. Używa zwrotów „czuję…”, „mam wrażenie…”. 

Kinestetycy uczą się najchętniej w ruchu, angażując się aktywnie w procesie uczenia się poprzez stymulacje, odgrywanie ról, ruch oraz uczestnicząc w czynnościach z życia codziennego. Lubią nieporządek. Charakterystyczne dla nich zwroty to: „to mnie porusza”, „czuję nacisk/napięcie” ... 

A w jaki sposób Ty najlepiej przyjmujesz informacje?

• Czy podczas zebrań siedzisz prosto i starasz się cały czas patrzeć w oczy osobie mówiącej?
• Czy wolisz czytać samodzielnie, zamiast słuchać, jak ktoś czyta?
• Czy chętnie podchodzisz do planszy, żeby zaprezentować problemy w formie wykresu?
• Czy troszczysz się o swój wygląd?

Jeśli na większość z tych pytań odpowiedziałeś „tak”, prawdopodobnie polegasz na oczach. Najlepiej zatem, jeśli wiedzę pozyskiwać będziesz z obserwacji świata, czytania wykresów, książek.

Wzrokowcy mogą skorzystać z bogatej oferty książek edukacyjnych

• Czy powtarzasz słowa używane przez prelegenta?
• Czy zdarza ci się patrzeć w przestrzeń i „słuchać” własnych myśli?
• Czy lubisz słuchać muzyki, radia?
• Czy należysz do ludzi, którzy zapamiętują imiona i nazwiska?
• Czy lubisz rozmawiać przez telefon?

Jeśli odpowiedziałeś „tak” na większość powyższych pytań, prawdopodobnie polegasz na uszach. Słuchaj zatem treści przekazywanych na wykładach, zainwestuj w audiobooki, których możesz słuchać podczas jady samochodem.

Słuchowiec może skorzystać z bogatej oferty audiobooków

• Czy czasem podczas zebrań osuwasz się w fotelu, zdenerwowany tym, ze nie możesz wstać i wyjść?
• Czy lubisz zajęcia na świeżym powietrzu?
• Czy lepiej zapamiętujesz wydarzenia niż twarze albo nazwiska?
• Czy mowa twojego ciała jest ekspresyjna?

Jeśli na większość pytań odpowiedziałeś „tak”, prawdopodobnie najbardziej polegasz na ciele. 

Większość z nas preferuje jeden spośród wyżej wymienionych sposobów przyswajania informacji, jednak osoby, które pracowały nad stylami uczenia się, może czuć się komfortowo z dwoma lub trzema stylami.